زیارت بعدی

 محدثه رضایی

 از کوه بالا می رویم؛ تند و تند. گاه‌گاهی سنگ ریزه‌ای از زیر پایمان سُر می‌خورد و تا آن پایین پایین‌ها می‌رود. من جلو می‌زنم. فرزانه پشت سرم هن هن کنان خودش را بالا می‌کشاند...