شکوفه‌ی سیب

 معصومه اسماعیلی

 خورشید دست‌هایش را می‌تکاند و آخرین برگ‌ها از روی شانه‌هایش بر زمین می‌ریزند. کودکی، سنگ میان برکه می‌اندازد. آب خودش را بالا می‌کشد تا او را ببیند. شهر مثل نخلستانی میان کویر است...