نامه های عاشقانه

 مریم راهی

 حرف‌های مینیاتوری

 نامه چهاردهم

 جز من و یار نبودیم و خدا را ما بود.

 این گرمای عطشناک، مدام به این می‌اندیشم که چگونه دلت می‌آید تنهایم بگذاری. اگر بمانی خواهم گفت که دوستت دارم، کمی فرصتم ده...