چه بود آن؟

 حمیده رضایی(باران)

 گاه ساعت‌ها به او و حرکاتش نگاه می‌کردم. چیز غریبی در او بود که هنوز نمی‌دانستم. چیزی که جای خالی‌اش را در خود حس می‌کردم چیزی که روز و شب با او بود و من بی‌نصیب بودم...