اوی من

حمیده رضایی

(پله پنجم)

 لوح خاموش

  در و دیوار اتاقم پر بود از دسته گل‌های خشک شده‌ای که دوستان و نزدیکانم برای تبریک موفقیت‌هایم آورده بودند. گل‌های سرخی که حالا سیاه بودند،‌ میخک، نرگس، آفتابگردان...