وصل می‌خواستم آیینه به دستم دادند

 جرعه‌ای از کوثر علوی

 یکی بود و غیر از او هیچ کس زیر این چرخ کبود نبود...

 ما بودیم و دلی که نمی‌دانستیم دردش را به که بگوییم. گویی دنیا را برای آزارِ ما آذین بسته بودند...