خواب بیداری

 شهره شیخ حسنی

 همین طور که فاطمه روی دستانم بود فقط می‌دویدم. نگاهش می‌کردم؛ هاله‌ای از اشک، جلوی چشمانم را گرفته بود. یاد سه سال پیش افتادم که خبر تولد دخترم را شنیدم. چه قدر خوشحال شده بودم...