نقطه امید

 محدثه رضایی

 به پایت نگاه می‌کنی، مثل یک تخته چوب می‌ماند. اصلاً نمی‌توانی تکانش بدهی، انگشتان پایت سیاه شده‌اند. آه بلندی می‌کشی و مشت می‌کوبی روی پایت،...