شعر

حقیقت پهلو شکسته

 ای اشک مهلتی دل غمگین و خسته را

 چشمان غم گرفته در خون نشسته را

 مولا کنار فاطمه بدرود می‌کند

 با بند بندِ خویش نگاهی گسسته را...