شهیدستان

 نیره قاسمی‌زادیان

با من آشنا بود و من یار همیشگی‌اش بودم.

 انیس شب‌هایش در خانه،‌ بار همراهش در مسافرت، بازوی فعالش در کتابخانه، در حوزه، در دانشگاه و... مرا خوب می‌شناخت و «توان» و «تأثیر» مرا می‌دانست...