لطفاً کمي تجمل‌گرا باشيد
لطفاً کمي تجمل‌گرا باشيد
هر که از راه رسيده يک چماق دست گرفته و کوبيده توي سر شکستة تجمل‌گراها و تجمل‌گرائي. ولي مي‌خواهيم به‌عنوان وکيل مدافع بي‌مزد و مواجب از تجمل‌گرائي دفاع کنيم. و در يک اقدام خيلي عجيب و غريب حتي از نهج‌البلاغه و قرآن هم در اين دفاع کمک بگيريم. به شرطي که تا آخر صفحه ما را متهم نکنيد که تفسير به رأي کرد و همان چماق اول را توي سر قلم ما بزنيد...
نزن، من که هنوز چيزي نگفتم. تجمل مثل تحمل يعني کار با سنتي يا به قول بچه‌هاي کوچه بازار، کار زورکي.
وقتي شما همکار يا همکلاسي داشته باشي که آب‌تان توي يک جوب نرود ولي مجبور باشي با او کنار بيايي، اگر از شما بپرسند با رفيقت چطوري، مي‌گويي تحملش مي‌کنم. يعني زورکي با او کنار مي‌آيم. حالا اگر کسي مرتب روي اعصابت با يگان ويژه زرهي ضد اعصاب، رژه برود به طوري که بخواهي گوش‌هاي طرف را بگيري و با دندانت بجوي (چيه چندشت شد؟!) بخواهي فرياد بزني ولي خودت را زورکي صبور نشان دهي يعني شما او را تحمل کرديد. يا اين‌که تحلُّم کرديد يعني با چسب و سريش و سنجاقِ حِلم يا همان صبر و بردباري را به خودتان چسبانديد.
حالا اگر چند ماه مجبور باشيد اين شکنجه را نوش جان کنيد، وقتي برادر کوچکت چاي شيرين صبحانه‌اش را روي لباست مي‌ريزد، راحت‌تر داد نمي‌زني! و اين يعني شما کمي حليم (اين يکي خوردني نيست. آن‌که خوردني است با بلغور و گوشت است مجيد جان) شده‌ايد. يا با قول ما کمي تجمل پيدا کرده‌ايد.
اگر وقتي مي‌خواهي از ترس امتحان، 50 تومان به دست فرشته‌هاي آهني (صندوق) صدقات بسپاري و به اندازه 10 هزار تومان نيت کني، کمي سختت بود. يا فهميدي براي کسي جمع مي‌کنند يا به قول آدم حسابي‌ها، کسي هست که پول شما را اينجا تحويل مي‌گيرد و سر پل صراط به ارز آن طرف گور تبديل مي‌کند و با سودش پس مي‌دهد.
ولي هر چه به خودت فشار آوردي 100 تومان هم کمک کني، نتوانستي. اينجاست که چاره‌اي جز تحمل نيست و بايد در يک جنگ داخلي خودت را شکست بدهي و کت و شلوار خوش رنگ سخاوت را به خودت بپوشاني. يعني تجمل‌گرا باشي و الّا هميشه با آن لباس تنگ بخل بايد عذاب بکشي.
چشمت را زورکي درويش کن. نمازت را زورکي اول وقت بخوان، دست مادرت را زورکي هم که شده يکبار، ببوس و خلاصه زورکي زيباتر شو. همان تجمل‌گرايي خوب خودم؟!
چون مسئول تحريريه يک صفحة حق من را براي مطالب ديگر غصب کرده و من مجبورم زورکي بگويم اشکال ندارد چاره‌اي نيست که سريع سر و ته مطلبم را هم بياورم.
مي‌ماند شاهد من از نهج‌البلاغه که حضرت مولاي زيبا سخن امير خوبي‌ها فرمود: اگر انسان صبوري نيستي، تحلم کن. يعني خود را شبيه انسان‌هاي صبور کن. چه بسا شخصي جزء گروهي نباشد ولي در اثر شباهت به آنها از آنان شود.
به اميد اين‌که در سال جديد تجمل‌گراترين رفتارهاي علوي را خدا عيدي دهد.