مثل شب عاشورا

 محسن صیفی‌کار

 بنای آخرت

 انقلاب نشده بود؛ او بنا بود و من شاگردش. تا صدای اذان بلند می‌شد، دست می‌کشید. می‌گفت: «ولش کن کار رو! الان وقت نمازه»...